شهید نصراله اسکندری

 

وصیت نامه شهید: 

 بسم الله الرحمن الرحیم

بنام الله پاسدار حرمت خون شهیدان و بنام نامى نامداران بنام او که رحمان است و رحیم، رئوف است و غفور حلیم است وعلیم، شدید است و قوى، به نام او که امید دل محرومان است و نهایت آرزوى عارفان به نام خدایى که تنها او را خدایى سزاست و به نام خدایى که همه اشیاء از او هستند و نهایت سیر تکاملى انسانها به قرب و پیشگاه اوست. با سلام بر راهیان انسان بسوى خداوند پیامبران عظیم الشأن از آدم تا خاتم الانبیاء محمد مصطفى(ص) و با درود بیکران بر امامان بزرگوارمان از على(ع) تا حضرت بقیة الله فى الارضین حجة ابن الحسن العسگرى روحى و ارواح العالمین له الفدا و با درود فراوان بر نایب برحق آن حضرت خورشید رخشان امید محرومان و ماه جماران بت شکن دوران خمینى عزیز روحى فدا وصیت نامه خود را آغاز مى کنم.

بیش از 14قرن از طلوع اسلام و بعثت پیامبر گرامى اسلام حضرت خاتم مى گذرد و این موجود الهى در جریان این چهارده قرن پیچ و خمها و راههاى بسیارى را پیموده و هرآن در این مدت زمان عمرش دستخوش حکام و سلاطین شده که از بعد وفات حضرت رسول مکرم اسلام(ص) این حوادث را پشت سر مى گذارد از اولین روزى که پیامبر جانشین بعد از خودشان را مشخص نمودند درگیریها شروع شد و در این بین خون بهترین انسانها نثار درخت تنومند اسلام شد و هر روز آنرا بارورتر کرد تا این که زمان امام حسین(ع) فرا رسید و آن حضرت مرگ سرخ را بر زندگى ننگین و زیربار ستم ترجیح دادند و در این راه به شهادت رسیدند.از زمان آن بزرگوار به بعد نیز هراز چندگاهى عزیزى از گرامى ترین و مقربترین افراد به درگاه ایزد منان جان، این گرامى ترین کالا را درراه اسلام فدا نمودند چرا که پیامبر مکرم اسلام فرموده بود مامن قطره احب الى الله عزوجل من قطرة دم فى سبیل الله هیچ قطره اى نزد خداوند محبوبتر از قطره خونى که در راه خدا ریخته شود نیست و لذا سرازپا نمى شناختند و بى باکانه جان به راه او مى دادند. اینک براى چندمین بار است که قلم برداشته و چند جمله اى بعنوان توصیه و وصیت به رشته تحریر مى آورم باشد که مورد رضاى خداوند متعال و خشنودى امام زمان قرار گیرد. ان الله الشترى من المؤمنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه یقاتلون فى سبیل الله فیقتلون و یقتلون وعدا علیه حقا فى التوراة و الانجیل و القرآن و من او فى بعهده من الله فاستشیروا ببیعکم الذى بایعکم به و ذالک هو الفوز العظیم.آیه 111 توبه. خدا جان و مال اهل ایمان را به بهاى بهشت خریدارى کرده آنها را در راه خدا جهاد مى کنند که دشمن این را به قتل رسانند و یا خود کشته شوند این وعده قطعى است بر خدا و عهدیست که در تورات و انجیل و قرآن یاد فرموده و از خدا باوفاتر بعهد کیست؟ اى اهل ایمان شما بخود در این معامله بشارت دهید که این معاهده با خدا به حقیقت سعادت و پیروزى بزرگى است. خداى را شکر که بر ما منت نهاد و عمر ما را در دورانى قرار داد که اسلام عزیز دوباره نیاز به فداکارى افرادى دارد سپاس او را که به ما نعمت حیات در این موقع را عطا فرمود و به ما توفیق جهاد در راه خودش و نعمت بنده او بودن را عطا فرمود. پروردگارا نمى دانم که این لیاقت را داشته باشم که جان ناقابل خویش را که در این راه فدا کنم و فى سبیل الله از جانم بگذارم به هرحال خداوند رضایم رضاى تو اگر در راهت شهید شدم باز راضى به رضاى تو هستم و چه مجروح و یا مفقودالاثر شوم خدایا باز راضى به رضاى تو هستم.

پدر و مادرم، اگر در این راه به شهادت رسیدم مبادا ذره اى ناراحتى به دل راه دهید چرا که مگر خون ما از خون پیامبر، حضرت على(ع) و امام حسین(ع) رنگین تر است مگر از على اکبر حسین برتر هستیم و مگر از خون بهترین جوانان این ملت که در راه اس درهرحال و درهرزمان و مکانى یاد خدا را فراموش نکنید و به یاد او باشید و فرامین خدا را که در قرآن آمده عمل کنید و هیچگاه از فرامین و احکام اسلامى غافل نشوید که تمام تلاش عزیزان خدا و ما ؟؟؟ به احکام الزامى است.

لام فدا شدند برتر است به والله این گونه نیست. و لذا هیچگونه ملالتى و ناراحتى در خود راه ندهید

و اما شما عزیزان دانش آموز و شما دبیران و استادان گرامى مواظب خطوط فکرى که دشمنان قرآن در مدارس مى خواهند القا کنند باشید و نگذارید خدایى ناکرده در بین شما رخنه کنند و درون شما را بپوسانند و شما را بى تفاوت و بى محتوى بار آورند که اگر چنین شود آغاز بدبختى و فلاکت مى باشد چرا که هیچ تفاوتى بین این زمان و زمان طاغوت باقى نمى ماند و زحمات عزیزان و خون عزیزترین انسانها به هدر رفته و چیزى برجاى نمانده است. خدایا اگر لیاقتش را دارم توفیق شهادت در راه خودت را نصیبم بگردان. پروردگارا مرا در راه اسلام و قرآن ثابت قدم بدار و پاهایم را در بحبو حه امتحان نلغزان.