شهید عبدالله خواجه اسدی
تاریخ تولد:1344
محل تولد: بهبهان
سال ورود به تربیت معلم: 1365
رشته تحصیلی: دینی و عربی
تاریخ شهادت: 1365/10/27
محل شهادت: شلمچه
آدرس کامل مزارشهید: بهبهان
زندگینامه شهید:
عبدالله فرزند حاجی در تاریخ 9/9/1344 در شهر بهبهان در خانواده ای مذهبی و عاشق اهلبیت عصمت و طهارت ولادت یافت و از کودکی با معارف دینی و عشق به ابا عبدالله الحسین علیه السلام آشنا شد؛ دوران ابتدایی و راهنمایی را با سختی ها و مشقات زیادی طی کرد و برای طی دوره متوسطه به دبیرستان شهید مطهری رفت و پس از چهار سال دیپلم گرفت .
عبدالله در کنکور سال 1365 شرکت کرد و در رشته دینی و عربی تربیت معلم شهید پاک نژاد یزد پذیرفته شد و از تاریخ 3/7/ 1365 ثبت نام کرده و به تحصیل مشغول گشت و لی عشق به جبهه و دنیای عرفان و معنویت آن سرزمین مقدس موجب شد که در همان ترم اول , تحصیل را رها کرده و به جبهه های حق علیه باطل عزیمت کند او به لشکر ولی عصر (عج) اعزام گشت و د رعملیات عظیم کربلای 5 در کربلای شلمچه شرکت نمود و سر انجام در تاریخ 27/10/1365 بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسید .
وصیت نامه شهید:
اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
ولنبلونکم بشی ء من الخوفو الجوع و نقص من الاموال و الانفسو الثمرات و بشر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالو انا لله و انا الیه راجعون
سوره بقره – آیات 154تا156
و شما را به وسیله سختیها بیازماییم , چون ترس و گرسنگی و نقصان اموال و نفس ها و آفات زراعت . و بشارت و مژده باد بر صابران آنان که چون با حادثه سخت و نا گواری دچار شوند گویند که به فرمان خدا آمده ایم و باز به سوی او رجوع خواهیم کرد.
به نام خداوند متعال و ضمن عرض سلام به امام امت و کلیه رزمندگان و امت شهید پرور چند کلمه ای را به عنوان وصیت نامه در این جا می نویسم هرچند می دانم لیاقت شهادت را ندارم ولی از آنجایی که به رحمت خدای رحمان امیدوارم شروع به نوشتن می کنم: همانگونه که از متن آیه مطلع شدیم مشخص است همه ما به دینا آمده ایم و چه بخواهیم و چه نخواهیم ار این دنیا خواهیم رفت . پس اگر کسی به این آیه شریفه اعتقاد داشته باشد به همه توصیه می کنم با توجه به این که خداوند به پیامبر (ص) می فرماید تو از این دنیا می روی و همه مردم هم خواهند رفت( انک میت و انهم میتون ) و با این باور که اگر می بایست در این دنیا زندگی می کردیم واقعاٌچه کسی از پیغمبر و ائمه اطهار سلام الله علیهم برای زندگی کردن در این دنیا بیشتر ارزش دارد؟
با توجه به همه اینها آیا نباید بهترین راه را برای رفتن از این دارفانی انتخاب کرد؟ و چه راهی بهتر از جهاد در راه خدا که تا انتهای این راه همچون روز روشن است و برای همه ما مشخص است این راه همان راهی است که امام حسین (ع) و یاران با وفایش رفتند و یزید و یزیدیان را از صحنه روزگار محو کردند و با خون پاک خود , خط بطلان بر تمامی خطوط باطل کشیدندو اکنون هم در این زمان ندای هل من ناصر ینصرنی از امام امت به گوش می رسد که اسلام دارد از بین می رود و اگر خدای ناکرده در این زمان اسلام صدمهای ببیند دیگر هیچگاه قابل جبران نیست . پس با این وجود , ایا خون ما بیشتر ارزش دارد یا حفظ اسلام ؟ اگر قرار است ما برویم ولی اسلام باقی بماند و انقلاب ما با دوام تر شود پس چه افتخاری بالاتر از این که در راه خدا جان ناقل را داده و به شهادت برسیم .
اللهم اجعلنی من جندک فان جندک هم الغالبون واجعلنی من حزبک فان حزبک هم المفلحون و اجعلنی من اولیائک فان اولیائک لا خوف علیهم و لا هم یحزنون . خداوندا! لیاقت شهادت در راهت را نصیب ما فرما و مارا با شهدا و صالحان محشور گردان. اللهم الرزقنا شفاعه الحسین یوم الورود.
سخنی چند حضور خانواده عزیزم : سالم عرض می کنم و امیدوارم از اینکه اسباب نارحتی شما را فراهم کرده ام به حق فاطمه زهرا(س) مرا از ته دل ببخشید و حلال نمایید.
خانواده عزیزم : پدرو مادر بزرگوارم : می دانم که شما برای من زحمات بسیاری کشیده اید و می دانم که هرچه کرده باشم نتوانسته ام زحمان شما را جبران کنم و باور کنید که شما را بسیار دوست می دارم و نسبت به شما علاقه فراوان دارم ولی از آن جهت که دوستی و علاقه به خداوند از همه دوستی ها بالاتر است از این جهت ترجیح دادم که به جبهه رفته و دین خود را به اسلام و انقلاب ادا کنم و می دانم که ممکن است رفتن من برای شما سخت و مشکل باشد ولی این را بدانید که خداوند متعال همه شما را می بیند و از همه امور آگاه است و من شما را به او می سپارم و از این جهت هیچگونه نگرانی ندارم .
از شما می خواهم بر مشکلات صبر کنید و از حضرت ایوب پیامبر (ع) بیاموزید که در یک روز خداوند برای آزمایش او دوازده فرزندش وتمام هستی اش را از او گرفت و او صبر کرد و تنها چیزی که می گفت : الحمدالله رب العالمین بود که بر زبانش جاری بود و مشا هم بدانید که هرچه بیشتر صبر کنید اجر وپاداش شما بیشتر خواهد شد. انشاء الله .
در پایان یاد آور ی می کنم :
مدت 26 روز روزه ماه مبارک رمضان بدهکارم
یک ماه نماز برایم بخوانید
ازهر کس طلبکارم لازم به ادای آن نیست و هرکس از من طلبی دارد برای دریافت آن به خانواده ام مراجعه کند و از همه کسانی که از من بدی دیده اند عاجزانه تقاضا می کنم که مرا ببخشند و برایم طلب آمرزش کنند بخصوص برادران و دوستان عزیز در مسجد.
و از خانواده عزیزم مجدداًٌ تقاضا دارم که حتماًبرای رضای خدا صبر را پیشه خود سازند و السلام تاریخ 1325/10/6