شهید ابراهیم صفایی
تاریخ تولد: 1343
محل تولد:دزک
تاریخ شهادت:1365
محل شهادت:جزیره مجنون
زندگی نامه شهید:
شهید ابراهیم صفائی در سال 1343 در روستای دزک در یک خانواده مذهبی و نسبتاً فقیر چشم به جهان گشود . وی تحصیلات ابتدایی و راهنمایی را در همین روستا با موفقیت سپری نمود و وارد دوره متوسطه شد چون تعداد دانش آموزان دوره متوسطه در آن زمان کم بودند سال اول را در دبیرستان شهید مطهری دزک و سه سال دیگر را در دبیرستان اندیشه دستگرد امامزاده به پایان رسانید و پس از سپری شدن دوره متوسطه در امتحان کنکور سراسری شرکت و موفق به ثبت نام در مرکز تربیت معلم شهید رجائی شهرکرد گردید و به تحصیل ادامه داد و چون این زمان مصادف با جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بود لذا مبارزه با دشمنان را بر تحصیل ترجیح داد و بسوی جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت و مدتی را در جبهه ها سپری نمود و در دو تا از عملیات های پیروزمندانه شرکت نمود و مجدداً در سنگر تحصیل علم و دانش مشغول شد و پس از اتمام دوره تربیت معلم به واسطه عشق و علاقه ای که به میهن و نظام جمهوری اسلامی داشتند دوباره به فرمان امام عزیز لبیک گفته و به سوی جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافتند و در تاریخ 1365/5/7 با رشادتهای فراوان در جزیره فاو به درجه رفیع شهادت نائل آمد. وی در مدت عمر پر برکتشان به نماز و روزه و کمک به محرومین اهمیت زیادی می دادند و همه روزه و نمازش را سر وقت می خواند و خدا را همیشه و در همه جا ناظر بر اعمالش می دید و از یاد خدا هیچ زمانی غافل نبود.
وصیت نامه شهید:
خدا را شاکر و سپاس گزارم که توفیق حضور جبهه را به این بنده حقیر عطا نمود تا بتوانم دین خود را نسبت به امام ،انقلاب و ملت ایران ادانمایم. قبل از هر چیز از پدر عزیز و مادر مهربانم که زحمات زیادی برای من کشیده اند، تقدیر و تشکر می کنم و همیشه از خداوند خواسته ام که توفیق خدمت به پدر و مادرم را به من عطا نماید تا شاید گوشه ای از زحمات این بزرگواران را جبران نمایم. اما الان زمانی است که باید حضور در جبهه را بر سنگر خانه و مدرسه ترجیح داد و تا آخرین قطره خون از مردم و کشور عزیزمان حمایت کرد. پس اگر خدای ناکرده کوتاهی در انجام وظایفم بوده با بزرگواری خود مرا ببخشید.از پدر و مادر و خواهران و برادرانم می خواهم،که اگر من شهید شدم، به دنبال تابوتم با گام های استوار راه بروید که مبادا دشمنان و منافقان کوردل و از خدا بی خبر از عمل و رفتار شما خوشحال شوند و اگر خواستید گریه کنید،برای حضرت زینب(س) و مصیبتهایش، برای مظلومیت و تنهایی امام حسین(ع) گریه کنید و صبر پیشه کنید که خدا با صابران است.
